Ariana | WS | Blogger | X X

Strony

czwartek, 31 grudnia 2015

PODSUMOWANIE ROKU 2015


   Moi drodzy, w dzisiejszym wpisie chciałbym podziękować Wam za owocną współpracę! W końcu bez Was ten blog by nie istniał :) Dziękuję za każdy komentarz, za każde wyświetlenie. Nie wiecie, ile to dla mnie znaczy /a znaczy bardzo dużo/. Mam nadzieję, że zostaniecie ze mną w następnym, wspaniałym, zaczytanym roku! 



Dodatkowo:


1. Najlepszą książką, jaką w tym roku przeczytałem, jest bez wątpienia "Złodziejka książek" M. Zusaka <3

2. Najgorszą książką, jaką w tym roku czytałem, zostaje "Szukając Alaski" J. Greena </3

3. Najlepszy polski autor 2015 roku - Katarzyna Bonda! Do połowy grudnia prowadził Remigiusz Mróz (któremu przyznaję drugie miejsce), ale pokochałem "Pochłaniacza" i Saszę :)

4. Najlepszym zagranicznym autorem/ką zostaje J. K. Rowling.

5. Najgorszym autorem jest - nikt! Nie spotkałem się w tym roku z książką tak strasznie napisaną, aby jej twórca mógł zdobyć to miano.

6. Najlepszą vlogerką 2015 zostaje - AnitaBook Reviews by Anita :)       

 /szersze zestawienie gdzieś w połowie stycznia/

7. Miano najlepszej blogerki 2015 przyznaję....OldzeWielkiego Buka :)




   Myślę, że omówiłem najważniejsze kategorie i umieściłem to, co chciałem umieścić /chociaż znając siebie pewnie o czymś zapomniałem/ :) 
   A Wy? Jak podsumowujecie ten rok? Podzielcie się w komentarzach :)





Zgodnie z Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych niniejszym zabraniam kopiowania oraz rozpowszechniania moich tekstów. Jeśli chcesz w jakiś sposób wykorzystać moją pracę, zapytaj. Za naruszenie praw autorskich kodeks przewiduje kary grzywny i/lub pozbawienia wolności do lat 2. 

wtorek, 29 grudnia 2015

CZYTAMY DICKENSA NA ŚWIĘTA #1 - OPOWIEŚĆ WIGILIJNA







   Dzisiaj opowiem Wam trochę o "Opowieści wigilijnej". Zapraszam serdecznie na bloga Olgi, pomysłodawczyni akcji. -Wielki Buk :)





    To było moje drugie spotkanie z tą książką, z pewnością o wiele lepsze od pierwszego. Dopiero teraz w pełni dotarł do mnie sens tej opowieści. Wydaje mi się, że większość chociażby orientuje się, o czym jest ta historia, jednak mimo wszystko, gdyby pojawił się ktoś, kto jej nie zna, postaram się trochę streścić fabułę - bohaterem, wokół którego toczą się wydarzenia, jest stary kawaler - Ebenezer Scrooge. To postać bardzo skąpa, chytra, dla której na samym dole piramidy Maslowa znajdują się pieniądze, a inni ludzie nie mają żadnego znaczenia. Jego życie zmienia się diametralnie na skutek wizyty trzech duchów (w sumie czterech), które ukazują mu kolejno - przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Przeszedłszy wewnętrzną przemianę, Scrooge staje się hojny, miły dla innych oraz roztacza wokół siebie szczęśliwą aurę.

   Książka jest napisana ciekawym językiem, nie nuży kilkustronicowymi opisami, bohaterowie - interesujący, fabuła niebanalna. Jej przekaz, mimo upływających lat od publikacji, nadal pozostaje jasny i jak najbardziej aktualny. Jednym zdaniem - "Opowieść wigilijna" ma w sobie to, co powinna mieć książka określana ponadczasową.   

   Podsumowując, bardzo gorąco polecam "Opowieść...", jak i inne dzieła Charlesa Dickensa. Z pewnością warto po nie sięgać m. in. ze względu na to, jak wybitną postacią był ich autor oraz po to, by zaznajomić się z klasycznymi dziełami angielskimi, które wyszły spod pióra tego wybitnego pisarza.



PS Muszę przyznać się do tego, że zgrzeszyłem. Otóż kilka dni przed wigilią z ciekawości, co inni sądzą o tej książce, przeczytałem kilka jej recenzji. Mam nadzieję, że w żaden sposób nie wpłynęło to na moją opinię o niej i nie odczujecie tego w tym tekście :)

Dzisiaj trochę bez ładu i składu, ale mam nadzieję, że mi to wybaczycie. A jak u Was? Udało się Wam przeczytać którąś z książek Dickensa w tym roku? Podzielcie się w komentarzach :)









Zgodnie z Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych niniejszym zabraniam kopiowania oraz rozpowszechniania moich tekstów. Jeśli chcesz w jakiś sposób wykorzystać moją pracę, zapytaj. Za naruszenie praw autorskich kodeks przewiduje kary grzywny i/lub pozbawienia wolności do lat 2. 

środa, 23 grudnia 2015

WESOŁYCH ŚWIĄT!

   Witajcie. Dzisiaj post wyjątkowy, gdyż bardzo chciałbym złożyć Wam życzenia (których swoją drogą nie potrafię składać, ale cii). Przede wszystkim chciałbym, aby te święta były dla Was magiczne, niezapomniane i rodzinne. Mam nadzieję, że spędzicie ten czas w miłej atmosferze, dzieląc się opłatkiem i zasiadając do wigilijnej kolacji z bliskimi.Życzę Wam, aby w nowym roku Wasze marzenia, te małe i duże, powoli się spełniały - jak napisała pani Szymańska w książce "A właśnie że tak!" :


"Nie bać się - odparła bojowo starsza pani - nie bać się realizowania marzeń. Nie bać się podejmowania decyzji. Nie podążać za stadem, tylko iść własną drogą i osiągać zamierzone cele. Tchórze tego nie robią! Siedzą w kącie, narzekają na swój los i obwiniają wszystkich, że im źle!"






PS Co z tego, że bez śniegu - ważne, że mamy książki, choinki i pyszne jedzenie :)



wtorek, 22 grudnia 2015

SŁÓW KILKA O CIEKAWEJ AKCJI



   Krótko mówiąc, akcja polega na tym, by jak największa liczba blogerów i blogerek przekonała się do ebooków. Serdecznie zachęcam Was, abyście zapoznali się z powyższą "ofertą" :) Jeśli macie już bloga - nic nie stoi na przeszkodzie. Jeśli nie - macie powód, by się zmobilizować! :) 






Zgodnie z Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych niniejszym zabraniam kopiowania oraz rozpowszechniania moich tekstów. Jeśli chcesz w jakiś sposób wykorzystać moją pracę, zapytaj. Za naruszenie praw autorskich kodeks przewiduje kary grzywny i/lub pozbawienia wolności do lat 2. 

wtorek, 22 grudnia 2015

   LIEBSTER BLOG AWARDS #2





   Za nominację serdecznie dziękuję Marcie z bloga Pożeram Książki Jak Ciasteczka :)

Bez zbędnego przedłużania przejdźmy do pytań:

1. Czy masz ulubiona owoce?
 Nigdy głębiej się nad tym nie zastanawiałem, ale jeśli mam wybierać - bardzo lubię banany.

2. Gdzie chciałabyś/chciałbyś zamieszkać?
 W Japonii. Z tych bardziej realnych - Kraków/Wrocław.

3. W jakim świecie przedstawionym chciałabyś/chciałbyś się znaleźć?
 W Hogwarcie <3


4. Co wybierasz: serial na podstawie ulubionej książki czy film?
 Film. Nie lubię seriali na podstawie książek.

5. Bez jakich rzeczy nie możesz wyjść z domu?
 Wstyd przyznać - bez telefonu.

6. Gdzie lubisz czytać (przy biurku, w łóżko, w kuchni, w ogrodzie)?
 Stawiam na biurko :)

7. Czy uważasz, że marzenia się spełniają?
 Jeśli się do nich dąży - spełniają się. Siedzenie na czterech literach nie pomoże :) "Never give up untlil the end", jak mawia/ł Satoshi :)

8. Czy masz ulubionego boooktubera/ booktuberke?
 Zestawienia jeszcze nie opublikowałem, ale macie przedsmak -Anita z Book Reviews i Olga z Wielkiego Buka :) 

9. Jakiej muzyki najczęściej słuchasz? Najczęściej openingów z ulubionych serii, Lindsey Stirling, Mozarta i The Beatles :')

10. Przy jakich książkach zdarzyło Ci się rozpłakać?
 Jak do tej pory tylko przy "W mocy ducha" <3

11. Czy masz ulubiona serię książkową?

 To jak pytać matkę o ulubione dziecko :D Chyba byłbym złą matką - Harry Potter <3



Wybaczcie, że tym razem TAG wyszedł trochę chaotycznie, ale przygotowania do świąt idą pełną parą :D


Dzisiaj niestety nie nominuję nikogo, gdyż sądzę, iż w świątecznym rozgardiaszu wszyscy mają dosyć roboty :)



Zgodnie z Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych niniejszym zabraniam kopiowania oraz rozpowszechniania moich tekstów. Jeśli chcesz w jakiś sposób wykorzystać moją pracę, zapytaj. Za naruszenie praw autorskich kodeks przewiduje kary grzywny i/lub pozbawienia wolności do lat 2. 

piątek, 18 grudnia 2015

SŁÓW KILKA O BOOKATHONIE

  Pewnie wszyscy już zapomnieli o BoohAThonie, ale co tam. Przyznaję się bez bicia, że nie udało mi się skończyć ŻADNEJ książki. Złożyła się na to choroba i kilka innych rzeczy, ale w końcu tłumaczenia nic nie znaczą. Za to na pewno możecie się spodziewać recenzji "Harry'ego Pottera i Kamienia Filozoficznego" <3 na początku przyszłego roku, a co do reszty książek przeze mnie przygotowanych - będę kończył je stopniowo.
   Wynika z tego, że maratony nie są dla mnie - niby nie trzeba nic skończyć, liczy się dobra zabawa itp., ale osobiście czuję jakąś presję, że się nie uda. No i nie udało się. Mój wewnętrzny pesymista osiągnął sukces :) Mam dla Was za to bardzo fajną akcję organizowaną przez Olgę z Wielkiego Buka - "Czytamy Dickensa na święta". 




   Akcja, jak wynika z nazwy, ma na celu zachęcenie nas do czytania dzieł, które wyszły spod pióra znakomitego pisarza, jakim był Charles Dickens. Dajcie znać w komentarzach, czy Wy weźmiecie udział oraz co będziecie czytać :)







Zgodnie z Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych niniejszym zabraniam kopiowania oraz rozpowszechniania moich tekstów. Jeśli chcesz w jakiś sposób wykorzystać moją pracę, zapytaj. Za naruszenie praw autorskich kodeks przewiduje kary grzywny i/lub pozbawienia wolności do lat 2. 

sobota, 12 grudnia 2015

Zdobycze miesiąca

   


ZDOBYCZE MIESIĄCA #6 - Listopad


   Wybaczcie, że było pusto i głucho, ale powracam! :) Mam także nadzieję, że wybaczcie mi słabą jakość zdjęć, ale chciałby powoli wprowadzać więcej własnej inwencji w oprawę bloga :) Możliwe, że w bliżej nieokreślonej przyszłości zaopatrzę się w lepszy aparat, co z pewnością przeniesie się także na walory graficzne tej oto strony.
   Jak zobaczycie poniżej, w książki w listopadzie zaopatrywałem się przede wszystkim w sklepach stacjonarnych.
Koniec końców - cieszę się. Listopad był, przynajmniej dla mnie, udanym miesiącem, jeśli chodzi o kupione lektury :)


-"Pamiętnik" N. Sparks 








-"List w butelce" N. Sparks





















-"Łódź" C. Salaman [konkurs halloweenowy. Swoją drogą, późno, bo późno, ale chciałbym serdecznie podziękować autorkom bloga Książkowe Kocha, Nie Kocha - Martynie i Natalii - za przednią zabawę w Halloween :) ]























-"Mężczyźni bez kobiet" H. Murakami (<3)








-"Baśnie Braci Brimm. Dla dorosłych i młodzieży. Bez cenzury". książka pod redakcją Philipa Pullmana 



-"Dracula" B. Stoker [ nie ma zdjęcia, gdyż Luiza już "zagarnęła" :) ]




   A w co Wy zaopatrzyliście się w listopadzie? :) 





PS W następnym poście trochę o BookAThonie ;)



Zgodnie z Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych niniejszym zabraniam kopiowania oraz rozpowszechniania moich tekstów. Jeśli chcesz w jakiś sposób wykorzystać moją pracę, zapytaj. Za naruszenie praw autorskich kodeks przewiduje kary grzywny i/lub pozbawienia wolności do lat 2. 

piątek, 20 listopada 2015

MOCKINGJAY BOOK TAG

   Każdy wie, jaki dzisiaj dzień, prawda? 20 listopada. Premiera "Kosogłosa cz. 2", a co za tym idzie - dzień, na który najbardziej czekałem w tym roku. Ja już w kinie byłem (niestety nie na Kosogłosie), ale udało mi się zdobyć " kilka" ulotek i plakat (*,*) Nie przedłużając, przejdźmy do pytań:


1. Katniss, czyli ognista książka, która rozpaliła Twoje serce.
Hmm. Uznam, że chodzi tutaj o rozpalenie dotyczące intensywniejszego czytania książek. Tą książką jest "Harry Potter" <3



2. Peeta, czyli najcięższa książka w Twojej biblioteczce.
Bezprecedensowym zwycięzcą są "Arcydzieła światowej architektury". Serio ciężka. Jeśli chodzi o książki typowo do czytania, wydaje mi się, że to "Trzej muszkieterowie".



3. Gale, czyli książka, za którą mógłbyś zabić.
(Gale'a, delikatnie mówiąc, nie znoszę. TeamPeeta). Myślę, że autor/ka tego TAGu chciała, by była to książka, za której zniszczenie mógłbym zabić. Jeśli tak, tą powieścią jest... " Harry Potter". (Który w całym poście wystąpi trzy razy, ale cii).


4. Prim, czyli ulubiona książka z dzieciństwa.
Heh. Znowu Was zaskoczę. "Harry Potter" <3


5. Finnick, czyli książka z piękną okładką.
Jak dla mnie to "W śnieżną noc". Naprawdę ładna okładka. Swoją drogą, jeszcze jej nie przeczytałem, ale nadrobi się. Kiedyś.



6. Johanna, czyli książka, która Cię zraniła i wywołała łzy.
Pozwolę sobie rozbić to pytanie na dwie części. Książka, która mnie zraniła jest " Kosogłos" </3. Niestety nie mam tej powieści na własność (jeszcze), więc daję zdjęcie plakatu :) Książką, która wywołała łzy jest "W mocy ducha" <3. Ile tam się dzieje między Rose a Dymitrem <3 Dodam, że to jedna z bardzo niewielu książek, na których uroniłem łzy + prawie wpadłem do rowu, kiedy odnawiali chodnik (lekka trauma na czytanie po drodze, ale co tam).



7. Snow, czyli znienawidzona przez Ciebie książka.
Cóż, znienawidzona to trochę za mocne słowo, ale bardzo nie lubię "Szukając Alaski".



8. Galeniss/ Peetniss, czyli książkowa para, której kibicujesz.
Sydney x Adrian <3. Sydrian Forever.



To by było na tyle - niestety nie ma już więcej pytań. Przy okazji chciałbym zapytać, czy byliście lub będziecie w najbliższym czasie na " Kosogłosie"? Jeśli tak, podzielcie się wrażeniami po seansie :)

niedziela, 15 listopada 2015

BOOKATHON - 30. 11 - 06.12.15    


*Fanfary*. Wszem i wobec przypominam o BookAThonie! Więcej szczegółów - TUTAJ.


Wyzwania:






Mój plan na BookAThon to :



Poniedziałek - książka z czymś czerwonym na okładce - "Lucynka, Macoszka i ja" by Martin Reiner

Wtorek - przeczytaj książkę z listy 100 tytułów BBC - "Duma i uprzedzenie" by Jane Austen

Środa - szkolna lektura, której nie przeczytałeś - "Mały książę" by Antoine de Saint-Exupéry

Czwartek - tytuł, który zdobył nagrodę literacką - "Harry Potter i Kamień Filozoficzny" by Joanne Kathleen Rowling

Piątek - przeczytaj książkę, którą wybrała dla Ciebie inna osoba - "Rywalki" by Kiera Cass

Sobota - przeczytaj książkę polskiego autora - "Nomen Omen" by Marta Kisiel

Niedziela - przeczytaj więcej niż 1500 stron - 1661 - pewnie będę dokańczał to, czego nie uda mi się przeczytać.

Poniedziałek - Dzień Podsumowań - jak wyżej.






   Plany ambitne (przynajmniej dla mnie), więc na pewno nie uda mi się skończyć wszystkiego, ale może... Jedyna nadzieje w niedzieli i poniedziałku :P



 Zgodnie z Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych ZABRANIAM KOPIOWANIA I ROZPOWSZECHNIANIA moich prac. Za naruszenie praw autorskich kodeks przewiduje kary grzywny i/lub pozbawienia wolności do lat 2.

czwartek, 12 listopada 2015

LIEBSTER BLOG AWARDS

Do Liebster Blog Awards* zostałem nominowany przez autorkę bloga Castel on a cloud. Dziękuję za otagowanie. A oto i pytania :






1. Pierwsza książka, którą pamiętasz?

Szczerze? "Mała syrenka" :) Moja pierwsza wizyta w bibliotece ^^ Pomyśleć, że od tego czasu minęło już 6 lat...


2. Ulubiony serial?

M jak Miłość. 
Żartuję :D W sumie to nie oglądam seriali, ale jeśli już mam wybrać to lubię Szpital. 
Trochę mało, więc uznajmy, że anime też zalicza się do seriali, więc :
- Haikyuu!!
- Shingeki no kyojin
- Tokyo Ghoul (miłe zaskoczenie)
- Ano Hi Mita Hana no Namae wo Bokutachi wa Mada Shiranai (AnoHana).


3. Żart, suchar, z którego zawsze się śmiejesz.

  Mam bardzo dziwne poczucie humoru, więc mało co mnie śmieszy, ale postaram się znaleźć coś, co było bliskie doprowadzenia mnie do tego stanu.

Siedzą dwie blondynki w parku. Jedna mówi do drugiej:
-Ej, wiesz, co to znaczy "I don't know"?
-Nie, nie wiem. - odpowiada druga - sprawdź w słowniku.
-Słownik też nie wie.

Dlaczego Sierotka Marysia nie poszła do lekarza?
Bo w okolicy był tylko rodzinny.


Ba dum tsss.



4. Tytuł, tekst (?!) piosenki, która opisuje Twój obecny nastrój.


Dzisiaj mam drobne wahania nastrojów, więc : 


Wariant I:          


Wariant II:


Wariant III:




5. Gdybyś mógł zagrać zagrać główną rolę w wybranym filmie, który byś wybrał? 

Nie mam pojęcia, czy chodzi o film, który już powstał, czy nie, ale że do tego drugiego wariantu mam jeszcze mniej pomysłów niż do pierwszego, odpowiadam:

Titanic. Serio. Uwielbiam ten film :) Ja x Rose DeWitt-Bukater :D 




6. Rzecz, którą lubisz, ale niekoniecznie lubisz się tym chwalić.

Ou. Trudne. Pomyślmy... Może... Ten blog? Szczerze mówiąc, wiedzą o nim tylko trzy osoby z mojego otoczenia, so... :)



7. Mało znany blog, który chciałbyś polecić.


Czytadła Magoty. Ma dziewczyna talent. Proste.



8. Najlepszy motywator.

"Haikyuu!!". Hinata. Kageyama. Nishinoya. Sugawara. + filmiki Anity. Mój Dream Recipe na motywację.



9. Ulubiona para, najlepszy romans.

Mam nadzieję, że chodzi o romans A x B, a nie jakiś harlequin. 

Tak więc najlepszą parą zostaje bez dwóch zdań. Chociaż... Może mi podpadną w "The Ruby Circle"? Miejmy jednak nadzieję, że nie.

Sydney x Adrian <3. 


Najlepszy romans to... Nie zgadniecie. 

Sydney x Adrian <3. 




10. Popularne zachowanie, którego nie rozumiesz u innych ludzi.


Czasami zastanawiam się, czy w ogóle cokolwiek rozumiem.

Nie wiem, czy można to uznać za "popularne", ale naprawdę nie lubię:
a) męczenia zwierząt. Nigdy tego nie zrozumiem.
b) znęcania się nad ludźmi. Tego także nie. Chociaż jak tak myślę... Cóż... Nie. Jednak nie.
c) oceniania na podstawie wyglądu. Totalna głupota.
d) patrzenia na świat przez pryzmat pieniędzy. Czytaj linijkę wyżej.
e) braku szacunku. Gdzie kończy się granica braku szacunku, a zaczyna znęcanie psychiczne bądź fizyczne?
f) lekceważenia. Przerażające uczucie bezsilności, które wypełnia Cię, kiedy próbujesz komuś dobrze doradzić, a ta osoba nadal robi swoje. Niby ma wolną wolę, ale to strasznie denerwujące...
g) niedoceniania pracy innych. Kto by się nie zdenerwował, gdyby ktoś zniszczył, dajmy na to, Twój rysunek bądź projekt, w który włożyłeś dużo pracy?
h) "zachowań stadnych". Trochę irytujące, gdy ktoś na przykład nie chce iść z Tobą do biblioteki tylko dlatego, że "... nie idzie".


Z zachowań bardzo popularnych - nie lubię gestykulacji. Wiem, dziwne. Możecie mnie zakopać. Po prostu mnie z lekka denerwuje. 



11. Które z odwiedzonych przez Ciebie miejsc (do tej pory) najbardziej Ci się podobało?

Myślę, że Praga. 





  Pragnę zaznaczyć, że ten TAG był dla mnie sporym wyzwaniem, gdyż bardzo nie lubię pisać (a co dopiero mówić) o sobie. Introwertyk pozdrawia. Mam nadzieję, że nie wyszło najgorzej. 


Moje pytania:
1. Jesteś ekstrawertykiem czy introwertykiem?
2. Ulubiona seria.
3. Ulubiony pisarz amerykański.
4. Książki papierowe czy ebooki?
5. Czytanie na fotelu czy w łóżku? (inne warianty mile widziane)
6. Lubisz swoje imię?
7. Kto lub co zachęcił/o Cię do czytania?
8. Komu dedykujesz ten post?
9. Ulubiony przedmiot w szkole? 
10. Wolisz chodzić czy biegać?
11. Czy uważasz, że czytanie książek to też sport?



Blogerzy, których nominuję (nazwy blogów):









*Liebster Blog Awards to tag, w którym odpowiada się na 11 pytań zadanych przez osobę nominującą. Następnym krokiem jest wybranie przez nominowanego 11 blogerów, których lista obserwatorów nie przekracza 200. 






Zgodnie z Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych ZABRANIAM KOPIOWANIA I ROZPOWSZECHNIANIA moich prac. Za naruszenie praw autorskich kodeks przewiduje kary grzywny i/lub pozbawienia wolności do lat 2.

środa, 4 listopada 2015





ZDOBYCZE MIESIĄCA #5 - Paździenik


   - "Inferno" D. Brown (tyle przelanego potu, krwi i łez przy przeszukiwaniu tylu biedronek [*] )






- "Ona" H. Rider Haggard (to samo co wyżej)








- "Pochłaniacz" K. Bonda






- "Głowa Minotaura" M. Krajewski







I na koniec coś, czego nie miałem w planach kupić. Zamiast tego mieli być "Królowie Przeklęci". Królowie przeklęci byli, ale w podręczniku :D 

- "Zrozumieć przeszłość" Ryszard Kulesza, Krzysztof Kowalski







To (nie)stety byłoby na tyle, bo zabiegany październik wypadł stosunkowo dobrze :) A Wy co zdobyliście w poprzednim miesiącu? Pochwalcie się w komentarzach :)



sobota, 31 października 2015

DAY OF FEAR #1 - HALLOWEEN 2015

Chciałbym zaznaczyć, że to moja pierwsza akcja tematyczna, więc jeśli zaistniałaby jakaś pomyłka, jakiś błąd lub po prostu coś się Wam nie spodoba, napiszcie, a postaram się to udoskonalić. 

A teraz przejdźmy już do meritum, czyli naszej halloweenowej opowieści :)


DOLA JERUSALEM - RECENZJA

    "Taceant Colloquia. Effugiat risus. Hic locus est ubi mors gaudet succurrere vitae."
    "Niech zamilkną rozmowy. Niech pierzchnie śmiech. To jest miejsce, gdzie weseli się śmierć zamiast życia."



                                                                                                     źródło


   Historia opowiadania "Dola Jerusalem" rozgrywa się głównie w XIX wiecznej miejscowości zwanej Chapelwaite. Charles Boone przeprowadza się do owej owianej tajemnicą "rodzinnej" miejscowości. Razem z nim zamieszkuje tam jego przyjaciel - Calvin. Po pewnym czasie na skutek zbiegów okoliczności (jak zwał, tak zwał) bohaterowie odnajdują tajemniczą Dolę Jerusalem - jak się później okaże, miasteczko skrywające zło samo w sobie, zło pierwotne, które przejawia się w dużej mierze w marach, nocnych stworach, powszechniej zwanych jako wampiry. Ale to nie wszystko. Strzeżcie się, albowiem nie znacie dnia ani godziny. A dzisiaj jest 31. października, więc radzę uważać :)


   Opowiadanie to jest w dużym stopniu zbiorem listów i notatek głównych bohaterów. Muszę przyznać, że styl tego tekstu (albo może autora?) na początku trochę mnie nużył, a samo czytanie tego było drobnym wyzwaniem, gdyż zazwyczaj nie czytuję "horrorów" (o ile można tak nazwać to opowiadanie). 


   Czytając "Dolę Jerusalem" czuło się (a przynajmniej w moim przypadku) tajemniczy klimat XIX wieku. Mimo tego, że opowiadanie nie wywarło na mnie większych emocji, w miarę mi się podobało. No, może pomijając początek i zakończenie. Nawiązując do poprzedniego zdania, sposób, w jaki autor zakończył tekst, było odrobinę naciągane. Wolałbym coś mroczniejszego, ale może to było celowe? Kto wie... 



   

"Serce ustało, pierś już lodowata,
Ścięły się usta i oczy zawarły;
Na świecie jeszcze, lecz już nie dla świata!
Cóż to za człowiek? - Umarły.

Pierś znowu tchnęła, lecz pierś lodowata,
Usta i oczy stanęły otworem,
Na świecie znowu, ale nie dla świata;
Czymże ten człowiek? - Upiorem.

Ci, którzy bliżej cmentarza mieszkali,
wiedzą, iż upiór ten co rok się budzi,
Na dzień zaduszny mogiłę odwali
I dąży pomiędzy ludzi.


Pełno już wieści o nocnym człowieku,
Żyją, co byli na jego pogrzebie;
Słychać, iż zginął w młodocianym wieku,
Podobno zabił sam siebie."*



   Kończąc, chciałbym serdecznie polecić to, jak też inne opowiadania ze zbioru "Nocna zmiana". Myślę, że "Dola Jerusalem" znalazła, znajduje i znajdzie wielu wielbicieli, gdyż z pewnością na to zasługuje. Mam nadzieję, że sięgniecie po to bądź inne opowiadanie/a :)





  Pamiętajcie też, by nie mówić postronnym (czy. nieczytającym) o tym, co będzie działo się w tym opowiadaniu. Bo przecież ściany mają uszy. A jeśli same ściany ich nie mają, gwarantuję, że to, co się w nich znajduje, jest w owe uszy zaopatrzone i nie zawaha się zrobić drobnej krzywdy tym, którzy się o nich dowiedzą z niepapierowego źródła. Ale ciii... To będzie nasza mała tajemnica. Zaraz... Poczekajcie chwilę... Chyba ktoś jest w moim pokoju... A, to pewnie mama, sprawdza, czy grzejniki są ciepłe. Ale po co miałaby skrobać przy tym ściany? Moment... Ale przecież mamy nie ma w domu...



*fragment 'Upiora" A. Mickiewicza





Zgodnie z Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych niniejszym zabraniam kopiowania oraz rozpowszechniania moich tekstów. Jeśli chcesz w jakiś sposób wykorzystać moją pracę, zapytaj. Za naruszenie praw autorskich kodeks przewiduje kary grzywny i/lub pozbawienia wolności do lat 2. 

środa, 21 października 2015

W Japonii czyli w domu. Amerykanka w kraju kwitnącej wiśni - recenzja



   To najlepsza książka, jaką miałem okazję trzymać w moich rękach w tym miesiącu. Nie wiem, dlaczego nie zabrałem się za nią wcześniej. Na początku spróbuję trochę naświetlić miejsce akcji, w prosty sposób przedstawić najważniejsze (i najciekawsze) informacje o Japonii.



















   Japonia. Państwo usytuowane na wąskim łańcuchu wysp na zachodnim Pacyfiku, u wschodnich wybrzeży Azji. Państwo Wschodzącego Słońca. Kraj Kwitnącej Wiśni. Państwo z bogatą historią, kulturą i tradycją.

   Większość ludzi kojarzy ją tylko z igrzyskami olimpijskimi (letnimi w Tokio oraz zimowymi - w Nagano oraz Sapporo), zrzuceniem bomby atomowej na Hiroshime i Nagasaki (jedyne w historii dwa przypadki użycia broni atomowej do działań wojennych), samurajami, gejszami, cesarzami, wysokim poziomem techniki czy sake. Jak widać, niesłusznie. Japonia może poszczycić się także wyjątkową przyrodą - zarówno fauną, jak i florą - w końcu leży w zasięgu trzech stref klimatycznych: na południu - zwrotnikowej, w części środkowej - podzwrotnikowej, a na północy - umiarkowanej ciepłej. Kraj ten posiada także bogatą historię, kulturę i tradycję.


  W Japonii głównymi religiami są buddyzm zen i shintō, z czego pierwszy przybył do Kraju Kwitnącej Wiśni w VI w. n.e. z Chin bądź Korei, natomiast drugie ponoć jest tak stare jak sama Japonia.


  Shintō jest rdzennie japońską religią politeistyczną, opartą na mitologii japońskiej, a jej nazwę tłumaczy się jako "drogę bóstw". Charakteryzuje się różnorodnością kultów i przejawów. Nie chcę brać się za wyjaśnianie, w co wierzą wyznawcy tej religii, gdyż zanudziłbym Was na śmierć, a tego przecież nie chcemy. Jeśli jednak ktoś byłby na tyle ciekawy, niech napisze, chętnie spróbuję mu to przybliżyć.

   Buddyzm zen natomiast wywodzi się z rodziny buddyzmu mahajany, lecz na przestrzeni wieków nabrał wyrazistego indywidualizmu, pełnego minimalizmu i zamierzonych paradoksów. Podstawową praktyką w tej religii jest praktyczna medytacyjna nazywana zazen, co w dosłownym tłumaczeniu oznacza "siedzący zen". Jej istotą jest poznanie swojej prawdziwej natury oraz osiągnięcie stanu buddy.


   Japończycy posługują się jednocześnie trzema systemami pisma. Są to: wprowadzone w V w n.e. chińskie znaki kanji oraz dwa sylabariusze fonetyczne, czyli hiragana i katakana, które pochodzą z VIII w. n.e. W wielkim uproszczeniu - znakami kanji są zapisywane rzeczowniki, natomiast za pomocą hiragany przekształca się je w przymiotniki i czasowniki. Katakanę stosuje się do zapisu słów obcego pochodzenia.


















   Wypadałoby poruszyć jeszcze wiele rzeczy, ale zdaję sobie sprawę, że nie wszyskich może to zainteresować. Przejdźmy więc do recenzji właściwej.



   "Wszyscy jesteśmy przeszczepami. Wszyscy jesteśmy pozbawieni korzeni, zarówno przez wyrwanie z łona matki, jak i wcześniej z naszych podstaw bytu. Wszyscy wiele razy doświadczamy w naszym życiu, jak nasze delikatne korzenie walczą o przetrwanie na skalistej niegościnnej ziemi, teren nie jest przyjazny, a my możemy czasami znaleźć się bez miłości czy słonecznej boskości, które wspierają nas w asymilacji. To, co nas tutaj wspomaga na krótszą czy dłuższą metę, to samo życie. Wielka rzeka życia, jej nieprzerwany i obfity przepływ jest intensywną siłą, której sobie nie uświadamiamy, podobnie jak ryba nie ma świadomości wody. To jest siła, która może sprostać problemom i trudnościom i poprowadzić nas, mocnych, prawdziwych i pewnych siebie, w kierunku naszego przeznaczenia."


   Autorka i jednocześnie narratorka książki, Rebecca Otowa, opowiada w dużym skrócie o japońskich zwyczajach i tradycjach oraz swojej rodzinie jako przykładzie. Lektura składa się z pięciu rozdziałów, podzielonych na kilka podrozdziałów, opisujących dokładnie zagadnienia podane w tytułach rozdziałów. Autorka nie przedstawia Japonii jak centrum idealistycznego świata, lecz opisuje, jak jest - bywa ciężko, ale mimo wszystko nie żałuje, że tam zamieszkała, wyszła za mąż, urodziła i wychowała dzieci. Cieszy się, że Japonia zmieniła jej życie, jej sposób myślenia, może nawet system wartości i sposób patrzenia na świat. Rebecca, mimo tego, że jako Amerykanka, nie jest "pełnoprawną" Japonką, nie poddaje się, dąży do celu, gdyż wie, że kiedy tylko zostanie stłamszona, jej "wewnętrzne ja" ulegnie samozniszczeniu. Stara się być idealną "japońską żoną", lecz bez konieczności zmieniania swojej ideologii.

   Jak sama wspomina, jej dusza jest coraz bardziej przesiąknięta japońskością - pięknem, kulturą i tradycjami Japonii.


    Może zabrzmi to, jakbym opowiadał o jakiejś powieści z podwójnym dnem, ale subiektywnie tak to widzę. Jest to książka o podróży przez życie z szeroko otwartymi oczami, samorealizacji, dążeniu do poznania siebie, rodzinnej miłości, cieple i egzystencji bez przeoczania czegokolwiek - uważnym obserwowaniu otaczającego nas świata. W końcu kiedy Ty siedzisz przed komputerem albo oglądasz naiwny program telewizyjny, Twoje szczęście może czekać tuż za rogiem, oczekiwać, aż przyjdziesz i je zdobędziesz, gdyż tylko od nas zależy, czy pozwolimy życiu ulatywać nam przez palce, czy wyjdziemy odważnie, otwarci na przeciwności losu, które trzeba pokonać i szczęście, które trzeba zdobyć. Nie czekaj, aż na dworze będzie cieplej, aż przestanie padać, aż skończy się depresyjna zima, aż wyjdzie słońce, aż nadejdzie lato, aż wraz z początkiem nowego roku przyjdą nowe, lepsze bądź gorsze, czasy. To tak, jakbyś przez całe życie czekał na śmierć. Jeśli nie odważymy się wyjść i zmierzyć z problemami, to tak, jakbyśmy poddali się zanim staniemy na linii startu. Od nas zależy, czy znajdziemy szczęście i swoje miejsce w świecie.




  "Prawdą jest, że śmierć czeka zarówno nas, jak i każdą inną istotę. Wyjątkowość naszej sytuacji polega na tym, że my to wiemy, i to jest ciemna skaza na obrazie naszych doświadczeń, codziennie wymalowanych na piasku. Inne kolory, rysunki, złożoność naszych żywotów, jaskrawy rozbłysk przed mrokiem, taniec na skraju przepaści - to wszystko jest naszym wyborem. To jest druga strona świadomości: widzieć piękno lub nie, tworzyć lub nie i na koniec żyć i umierać z godnością bądź bez niej. Noc nadchodzi, lecz naszym wyborem może być piękny wschód słońca."





   Kończąc, chciałbym serdecznie polecić tę książkę wszystkim, a przede wszystkim tym, którzy interesują się Krajem Wschodzącego Słońca. Czytając ją, można dowiedzieć się wielu bardzo ciekawych informacji na temat Japonii. Możemy obserwować, jak żyje typowa japońska rodzina, jak przeżywa smutki i radości, trwogi i powodzenia, porażki i sukcesy. Widzimy Japończyków w trochę innym świetle niż to, które narzucają media i uprzedzenia. Mam nadzieję, że zachęciłem Was do sięgnięcia po tę książkę, bo z pewnością warto.





Zgodnie z Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych niniejszym zabraniam kopiowania oraz rozpowszechniania moich tekstów. Jeśli chcesz w jakiś sposób wykorzystać moją pracę, zapytaj. Za naruszenie praw autorskich kodeks przewiduje kary grzywny i/lub pozbawienia wolności do lat 2. 

środa, 14 października 2015

KAMIENIE NA SZANIEC - RECENZJA

    Chyba w tym roku mam pecha z lekturami :) Kolejna, która mnie nie zachwyciła. Ale o tym niżej.







   Książka opowiada o losach trójki głównych bohaterów - Alka (Aleksego Dawidowskiego), Rudego (Jana Bytnara) i Zośki (Tadeusza Zawadzkiego) w czasach II wojny światowej. 


   Przewracając kolejne karty tej powieści zauważymy, jak wojna brutalnie zabiera im marzenia, miesza z błotem ich godność, zmusza do pójścia najwstydliwszą z ludzkich dróg - drogą śmierci, okrucieństwa i brutalności.


   Jest to powieść o konieczności szybkiego dorośnięcia, o życiu w trudnych czasach pod okupacją, o walce o swoje prawa, a przede wszystkim o dobro najwyższe - wolną ojczyznę. 


    Nie jest mi łatwo pisać o tej książce, gdyż mimo że pokazuje w większości prawdziwe wydarzenia i postacie historyczne, nie zachwyciła mnie tak, jak się spodziewałem. Po tylu pozytywnych opiniach naprawdę spodziewałem się czegoś lepszego - powieści od początku do końca trzymającej w napięciu, takiej, która wywołałaby u mnie jakieś głębsze uczucia, przy której mógłbym się wzruszyć, patrząc, jak barwni bohaterowie, którzy szybko zdobyli moją sympatię, dzielnie stawiają czoła przeciwnościom losu. Zgoda, na pierwszy rzut oka tego nie brakowało. Jednak po głębszym zastanowieniu, ta książka zaczęła mnie nudzić. Znałem już te historie, bohaterowie prawie niczym się nie wyróżniali, styl autora także nie rzucał na kolana (chociaż nie był jakiś najgorszy). Nie mam na celu urażenia patriotyzmu kogokolwiek, to jedynie moje zdanie, do którego mam prawo. 


   Kończąc, chciałbym powiedzieć, że szczerze polecam tę książkę każdemu, kto lubi taką literaturę, ale nie gwarantuję, iż mu się spodoba (chociaż możliwe, że tylko mnie ta powieść nie urzekła - w przeciwieństwie do "Złodziejki książek"). Mam nadzieję, że nie będziecie się za bardzo kierować moim zdaniem przy decyzji o przeczytaniu "Kamieni na szaniec", gdyż to z pewnością bardzo wartościowa książka traktująca o jednej z najważniejszych potrzeb człowieka - wolności. 












   Na sam koniec pragnę przytoczyć fragment utworu "Testament mój" J. Słowackiego, który doskonale oddaje prawdy, idee i przesłania tego, o co nasi bohaterowie walczyli :


"Lecz zaklinam - niech żywi nie tracą nadziei
.........................................................................
A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei,
Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec!"
   





Zgodnie z Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych niniejszym zabraniam kopiowania oraz rozpowszechniania moich tekstów. Jeśli chcesz w jakiś sposób wykorzystać moją pracę, zapytaj. Za naruszenie praw autorskich kodeks przewiduje kary grzywny i/lub pozbawienia wolności do lat 2. 

niedziela, 4 października 2015

I NIE BYŁO JUŻ NIKOGO - RECENZJA


  Za polecenie książki bardzo dziękuję Oldze z Wielkiego Buka. Mam nadzieję, że przeczytam więcej takich wspaniałych lektur.









    Każdy z nas się czegoś boi. Przejmującego uczucia odosobnienia. Wrażenia, że spod łóżka obserwuje cię para wielkich ślepi. Wszechobecnego afektu, że z ciemności wychynie na ciebie monstrum. Przekonania, iż za rogiem, pod latarnią, gdzie zawsze jest najciemniej, czeka psychopatyczny morderca z siekierą. Bezkresnych głębin oceanu, napierającej na ciebie wody, uczucia braku tchu w płucach. 
   Każdy z nas też coś ukrywa. Może to być coś drobnego, jak kradzież cukierka w dziecięcych latach. Coś pośredniego, jak młodzieńcza platoniczna miłość. Może być też coś, w rodzaju tych cosiów, że niektórzy nie byliby w stanie sobie tego wyobrazić. Możliwe, że ci ostatni ktosie boją się, że ich sekrety wyjdą na jaw. Przeraża ich myśl, że ktoś mógłby wyjąć to na światło dzienne. Mają nadzieję, że nikt w to nie uwierzy. Bo w końcu człowiekowi najtrudniej uwierzyć w prawdę. 

   Dziesięć na pozór zupełnie innych osób zostaje zaproszonych na tajemniczą Wyspę Żołnierzyków. Dziesięć innych charakterów, dziesięć innych osobowości. Na pierwszy rzut oka nie mają ze sobą nic wspólnego... może oprócz jednej rzeczy. Każdy z nich skrywa mroczny sekret, każdy wolałby o tym zapomnieć. Ale uwaga. Strzeżcie się i nie zapominajcie, że przecież śmierć czyha na nas w pełni życia.




    Zacznę od tego, iż pomimo, że ta powieść ma ledwo ponad 200 stron, jest jedną z najlepszych, jakie miałem szczęście pochłonąć. Pochłonąć - nie przeczytać, bo nie byłem w stanie się od niej oderwać. Wprost idealny kryminał. Chciałbym wspomnieć także, że to moja pierwsza książka typu slasher. Na początku trochę się gubiłem w imionach i nazwiskach bohaterów, ale na (nie)szczęście gdzieś w połowie nie miałem już z tym trudności. 

  
   Pani Christie z całą pewnością zasługuje na tytuł "Królowej kryminałów". P. Agatha doskonale buduje napięcie, czytając jej powieści, a przynajmniej tę powyższą, odczuwa się klimat, jaki chciała nadać. Wykreowała kilku bardzo ciekawych i barwnych bohaterów. Do samego końca nie byłem pewny, kto jest mordercą. Kiedy tylko zacząłem kogoś podejrzewać, ten ktoś był "oczyszczany z zarzutów". Gdyby nie epilog, ciężko byłoby mi się domyślić, kto jest mordercą. A kto nim jest? Z tym wszystkim ma wspólnego dziecięca rymowanka*? Dowiecie się po sięgnięciu "I nie było już nikogo"!



   Na kilka słów zasługują też tytuł i okładka. O ile się nie mylę, ta powieść została wcześniej wydana jako "Dziesięciu murzynków". Nie, żebym miał coś do obecnego tytułu. Nawet mi się podoba. Ale mimo wszystko od razu można stwierdzić, jakie będzie zakończenie. Zapewne o to chodziło, lecz osobiście wolałbym nie dowiadywać się o tym od razu. Oczywiście, byłoby to możliwe do przewidzenia już koło 30 strony. Szczerze mówiąc, nie wiem co o tym myśleć. Z jednej strony podoba mi się obecny tytuł, lecz trochę zepsuł zabawę. Zostawmy jednak tytuł. Przejdźmy do okładki. Według mnie projekt okładki z powyższego zdjęcia jest godny uwagi i wprowadza aurę tajemniczości. Co prawda, kompletnie inaczej wyobrażałem sobie dom i całą wyspę, lecz sposób ich przedstawienia jest jak najbardziej odpowiedni. 



   Na koniec pragnę napomknąć, że według mnie Agatha stworzyła idealnego zabójcę. Nigdy bym się nie spodziewał, że mordercą był ten, kto był. Chciałbym polecić tę powieść wszystkim, także tym, którzy nie są przekonani co do kryminałów. Z całą pewnością mogę stwierdzić, że "I nie było już nikogo" wciągnie Was już od pierwszych stron. Bardzo się cieszę, że mam tę pozycję w swoich zbiorach, na pewno będę do niej często wracał. 








"Raz dziesięciu żołnierzyków
Pyszny obiad zajadało,
Nagle jeden się zakrztusił -
I dziewięciu pozostało.

Tych dziewięciu żołnierzyków
Tak wieczorem balowało,
Że aż jeden rano zaspał -
Ośmiu tylko pozostało.

Ośmiu dziarskich żołnierzyków
Po Devonie wędrowało,
Jeden zostać chciał na zawsze...
No i właśnie tak się stało.

Siedmiu żołnierzyków zimą
Do kominka drwa rąbało,
Jeden zaciął się siekierą -
Sześciu tylko pozostało.

Sześciu wkrótce znęcił miodek:
Gdy go z ula podbierali
Pszczoła ukłuła jednego
I tylko w piątkę zostali.

Pięciu sprytnych żołnierzyków
W prawie robić chce karierę;
Jeden już przymierzył togę...
I zostało tylko czterech.

Czterech dzielnych żołnierzyków
Raz po morzu żeglowało;
Wtem wychynął śledź czerwony,
Zjadł jednego, trzech zostało.

Trójka miłych żołnierzyków
Zoo sobie raz zwiedzała;
Gdy jednego ścignął niedźwiedź - 
Dwójka tylko pozostała.

Dwóch się w słonku wygrzewało
Pod błękitnym, czystym niebem,
Ale słońce tak przypiekło,
Że pozostał tylko jeden.

A ten jeden, ten ostatni
Tak się przejął dolą srogą,
Że aż z żalu się powiesił,
I nie było już nikogo."

(fragment książki, przełożyła Anna Bańkowska)





Zgodnie z Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych niniejszym zabraniam kopiowania oraz rozpowszechniania moich tekstów. Jeśli chcesz w jakiś sposób wykorzystać moją pracę, zapytaj. Za naruszenie praw autorskich kodeks przewiduje kary grzywny i/lub pozbawienia wolności do lat 2. 

Obserwatorzy