PULPECJA – RECENZJA

  Trzecie spotkanie z autorką Jeżycjady mogę uznać za udane. To idealna, lekka książka na jesienne wieczory i nie tylko.

                                                                        autorka w 2008 roku

  Akcja powieści zaczyna się od razu po wydarzeniach przedstawionych w "Idzie sierpniowej", czyli pod koniec grudnia i trwa do końca czerwca. W tym czasie Pulpecja, znana jako Patrycja Borejko, najmłodsza córka Mili i Ignacego przeżywa pierwszą miłość, przygotowania do matury (a raczej ich brak) i wiele ciekawych „incydentów”.

  Czytając tę książkę po prostu czuje się tą atmosferę domowego zacisza, nie trudno sobie wyobrazić, że siedzi się wraz z Pulpecją, Nutrią, Idusią, Gabą, Milą i Ignacym przy stole w domu Borejków. Pierwsza połowa mnie po prostu urzekła, druga natomiast trochę rozczarowała.

  W powieści nie brakowało znanego humoru pani Musierowicz. Czytając „Pulpecję” świetnie się bawiłem. Jak już wspominałem to książka, przy której możemy odpocząć, zrelaksować się, co oczywiście nie czyni z niej powieści niegodnej na uwagę. 

  Osobiście nie wyobrażam sobie związku Pulpecji z (jak ktoś czytał to wie, o kogo mi chodzi). A przynajmniej nie na dłuższą metę. Między innymi z tego powodu druga połowa książki odrobinkę mi się ciągnęła, ale pewnie dlatego, że nie lubię takich "przesłodzonych" historii. Przeczytam resztę Jeżycjady, zobaczę, co z tego wyniknie. Mimo wszystko na tą chwilę moją ulubioną książką pani Musierowicz nadal pozostaje "Kłamczucha", ale o tym innym razem :)

Zachęcam serdecznie do komentowania i dzielenia się swoim zdaniem na temat tej pozycji. Do przeczytania ponownie!

Zgodnie z Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych niniejszym zabraniam kopiowania oraz rozpowszechniania moich tekstów. Jeśli chcesz w jakiś sposób wykorzystać moją pracę, zapytaj. Za naruszenie praw autorskich kodeks przewiduje kary grzywny i/lub pozbawienia wolności do lat 2.